Girelli, met tranen in zijn ogen, en een preek tegen de scheidsrechter: "Zelfs een strafschop als deze kan ons dit niet meer afpakken."

GENEVE (Zwitserland) - De droom van de Azzurre op het EK werd in de halve finale tegen Engeland tenietgedaan door een dubbele nederlaag: eerst de gelijkmaker van Bonansea in de 96e minuut, vervolgens de nederlaag in de 120e minuut door een zeer dubieuze penalty, waarop de redding van Giuliani niet voldoende bleek. Aan het einde van de wedstrijd was er een mix van trots en spijt, toen coach Andrea Soncin tijdens een persconferentie de voortgang van het nationale team in Genève analyseerde: "Het doet pijn, maar we mogen allemaal trots zijn op de reis die we hebben gemaakt. Vóór het EK zeiden ze dat we het moeilijk zouden krijgen om uit de groep te komen; tegen Noorwegen schreven ze ons af, en we gingen verder. Vanavond zeiden ze dat we niet eens het veld op zouden komen, en in plaats daarvan waren we nog maar één minuut verwijderd van een finale die de meiden verdienden gezien hun prestaties. Maar zo is voetbal, en soms krijg je niet wat je verdient. Er is grote trots, maar natuurlijk ook veel bitterheid over een nederlaag terwijl we zo dicht bij de finale waren. Het doet pijn om te denken aan wat had kunnen zijn, maar we moeten trots zijn op wat we hebben bereikt."

De ongelooflijke groei van een hele beweging, die door het EK verder is versterkt. Het belangrijkste is nu om wat we hebben bereikt niet te verspillen: "De basis is gelegd voor verdere groei. Dat we op een minuut van de finale kwamen en er niet in slaagden, zou ons moeten motiveren om een volgende stap te zetten in het beter managen van deze wedstrijden. We zullen zeker blijven groeien, ook al duurt het een paar dagen om de bitterheid opzij te zetten, maar daarna zullen we verder werken: de constante monitoring van de meisjes en de relaties met de clubs, die de belangrijkste elementen zijn om te waarderen wat de meisjes in de competitie doen en de vruchten te plukken wanneer ze zich bij het nationale team voegen. We hebben nog een toekomstig doel: het WK in Brazilië winnen. Laten we vooruitkijken." En er rijst twijfel over het incident met de Soncin-penalty: "Ik heb het vluchtig gezien, ik heb met de assistenten gesproken die het bekeken en elkaar tegenhielden. Ik zou bijna vragen of er op dat moment in de wedstrijd in het andere strafschopgebied een penalty zou zijn gegeven. Ik weet het niet. Het is een penalty die wel of niet gegeven kon worden, omdat de overtreding wederzijds en licht was."

Over de aanhoudende groei van het vrouwenvoetbal in Italië legt de coach uit : "De andere landen zijn allemaal die welke eerder aan dezelfde reis zijn begonnen als wij. De clubs structureren zichzelf en hun jeugdopleidingen zeer goed, en dat kost tijd. Maar het is geen toeval dat dit jaar de Onder-17- en Onder-19-teams de halve finales hebben bereikt; dit is een symptoom van wat zich daaronder ontwikkelt. Misschien pluk ik er zelf niet eens de vruchten van, want ze zullen er op de middellange termijn wel komen. Het is een gezamenlijke reis van de federatie, de divisie en de clubs, maar deze resultaten kunnen het besef vergroten dat we dichtbij staan en een stimulans zijn voor de jongeren om te blijven dromen van het dragen van het blauwe shirt. En in dat opzicht hebben we ons doel bereikt, omdat we niet alleen de passie hebben aangewakkerd bij veel meisjes, maar ook bij veel jongens die misschien anders naar vrouwenvoetbal zullen kijken en als volwassenen meer respect zullen tonen voor de meisjes die voetballen." Ze concludeert: " Het veld zal altijd bepalen welke speelsters geschikt zijn om deel uit te maken van het nationale team. Sinds ik deze baan ben begonnen, is het belangrijkste doel geweest om alle meisjes die in aanmerking komen voor een oproep te monitoren om zo het interne competitieniveau te verhogen, en dit heeft enorme voordelen opgeleverd. Als je ziet hoeveel de clubs en de federatie investeren en nastreven, heb je veel vertrouwen voor de toekomst."

Cristiana Girelli, een sleutelfiguur op het EK met aanvoerdersband en rugnummer 10, reageert emotioneel op haar Italiaanse avontuur: " We zijn hierheen gekomen om het vuur dat de afgelopen jaren ontbrak, weer aan te wakkeren. We willen jullie bedanken, maar de teleurstelling is enorm, want we waren twee minuten verwijderd van iets historisch. Ik ben trots op mijn teamgenoten, want we hebben een ongelooflijke wedstrijd gespeeld. En dan kan ik zeggen: als het niveau zo hoog is, heb je ook een topscheidsrechter nodig. Bij belangrijke beslissingen moet je het hoofd koel houden. Als je zo'n penalty geeft, ga er dan in ieder geval even naar kijken. Maar het is geen excuus; we hadden onze voorsprong in de laatste minuten kunnen verdubbelen en de wedstrijd was daarmee geëindigd. Ik ben trots op wat we hebben gedaan; dit zijn tranen van verdriet en trots."

Wat overblijft, is de groei van het nationale team en de wetenschap dat we heel Italië een prachtig avontuur hebben bezorgd: "Ik denk dat ik een paar fantastische avonden heb gehad, de beste uit mijn carrière op 35-jarige leeftijd, en dat geeft me hoop voor degenen die na mij komen. Het is een ongelooflijke reis geweest. Ik geloofde er zo in, ik had er geweldige gevoelens bij, we hebben ongelooflijke emoties ervaren, en daar leef je voor. Dit is wat ons het meest bijblijft, inclusief de resultaten, maar dat kan niemand ons afnemen, zelfs geen penalty in de 120e minuut."

Linari sprak ook na de wedstrijd: "Er is veel teleurstelling; we waren anderhalve minuut verwijderd van het verwezenlijken van onze droom. Ik ben vooral teleurgesteld over de rebound waarmee de gelijkmaker binnenkwam, en ik neem mijn verantwoordelijkheid. We speelden gelijkwaardig met de regerend kampioen en waren dicht bij de overwinning, maar helaas waren we tegen het einde moe." Hij sprak vervolgens over het penalty-incident: "120 minuten is lang, maar ik had gehoopt dat het naar de VAR zou gaan, want ik ken Severini, en als hij me vertelt dat het geen penalty was, geloof ik hem. Ik ben trots op de meiden; het is een bitterzoete, maar ook een zoete avond."

Giugliano 's analyse: "Ze verdienden het absoluut niet om te winnen, we hebben er alles aan gedaan en hebben nergens spijt van. We hebben laten zien wat het echte Italië is, een team dat de finale wilde bereiken en een geweldig doel wilde bereiken, niet alleen voor onszelf, maar voor alle Italianen. We hebben mensen echt verliefd gemaakt, en nu moeten we blijven bewijzen dat we dit niveau kunnen vasthouden." "Tranen? We waren ons er terdege van bewust dat we die trofee konden winnen die dit shirt node heeft gemist, " vervolgde Giugliano . " Zo'n kans op het laatste moment verliezen is niet zo fijn, en opnieuw beginnen zal niet makkelijk zijn, want er is nog steeds spijt, maar we hebben er alles aan gedaan en daar zijn we ons van bewust." Vervolgens richtte ze haar blik op de toekomst met een oproep aan iedereen die de Azzurre op deze reis heeft gevolgd: " Mensen moeten ons blijven volgen, ons steunen en van deze prachtige sport houden, want we zullen er altijd naar streven de waarde te laten zien van het dragen van dit shirt en het vertegenwoordigen van ons land. Dit moet de mensen die ons op dit EK hebben gevolgd, een glimlach bezorgen en hen blijven geloven in deze beweging om steeds hoger te reiken en misschien ooit iets te winnen."